حوزه های طرحواره ( خودگردانی و عملکرد مختل)
خودگردانی یعنی توانایی فرد برای جداشدن از خانواده و عملکرد مستقل. این توانایی در مقایسه با افراد هم سن و سال سنجیده می شود. بیمارانی که طرحواره هایشان در این حوزه قرار دارد، از خودشان و محیط اطرافشان انتظاراتی دارند که در توانایی آن ها برای تفکیک خود از نماد والدین و دستیابی به عملکرد مستقلانه مانع ایجاد می کند. والدین این بیماران برای آن ها هر کاری انجام می دادند و به شدت از آن ها حمایت می کردند و گاهی برعکس، بندرت ازآن ها مراقبت یا نگهداری می نمودند. (که مورد اخیر بسیار نادر است) .