tdcs چیست؟ قسمت دوم
آیا استفاده از tDCS عوارض جانبی به دنبال دارد؟
پس از پنج دهه استفاده از tDCS و صدها بررسی آزمایشی و بالینی هیچ عوارض جدی برای tDCS ذکر نشده است. مطالعات حیوانی نیز نشان داده اند که شدت تحریک با tDCS صدها بار کمتر از شدت تحریکی است که قادر است آسیب بافتی در مغز انسان ایجاد کند. اثرات جانبی ای که به وفور ذکر شده و کاملا طبیعی است شامل احساس خستگی، بی خوابی، سردرد و سوزش در ناحیه زیر الکترودها است که همگی پس از ۷۲ ساعت برطرف می شوند.
آیا tDCS اثرات ماندگار ایجاد می کند؟
tDCS اثرات بلندمدت در تحریک پذیری قشری مغز ایجاد می کند. با استفاده از شیوه های مختلف مثل افزایش طول مدت تحریک، افزایش شدت تحریک و افزایش دفعات تحریک (افزایش تعداد جلسات) می توان ماندگاری اثرات tDCS را افزایش داد. همچنین، مداخلات شناختی یا حرکتی در طول تحریک مغزی نقش بسزایی در افزایش ماندگاری اثرات آن دارد. این اثرات ماندگار احتمالا به این علت روی می دهند که مداخلات خاص، نواحی مغزی درگیر را به طور طبیعی فعال می کنند و این فرایند به افزایش اثرگذاری بر رفتار منتهی می شود. از طرفی، درمان همزمان (tDCS+ مداخلات حرکتی یا شناختی) که از دیگر مزایای tDCS محسوب می شود به ۱) صرفه جویی در زمان و کاهش مدت زمان حضور در کلینیک و ۲) فرصت اثرگذاری مثبت بر عملکرد و تثبیت یادگیری منتهی می شود.
چه کسانی می توانند از tDCS استفاده کنند؟
ماهیت tDCS و بی نیازی آن به شرکت فعالانه فرد در امر درمان باعث شده تا در محدوده سنی گسترده (حتی کودکان ۳ ساله نیز می توانند از این روش استفاده کنند) و انواعی از اختلالات (حتی زمانی که همکاری فرد در درمان کم است) قابلیت استفاده را داشته باشد.
