اختلالات شخصیت عبارت اند از مجموعه اختلال روان شناختی که ویزگی اصلی ان ها رفتارهای خشک و غیرقابل انعطاف است.
این رفتارها به اشخاص اسیب می رساند. چون مانع سازگاری ان ها با الزام های زندگی روزانه می شود و روابط انها را با دیگران مختل می سازد.
شخصیت بیان گر ان دسته از ویزگی های فردی است که شامل الگوهای ثابت فکری عاطفی و رفتاری است.
اختلال یا نابهنجاری بر اساس چهار خصیصه تعریف شده است که عبارت اند از
۱. پریشانی یعنی تجربه ی عذاب هیجانی یا جسمانی در زندگی متداول
۲. اختلال یعنی کاهش توانایی فرد در انجام امور روزمره به طوری که نتواند کارهایش را به نحو مطلوب انجام دهد.
۳. به مخاطره انداختن خود و دیگران با کارهایی که انجام می دهند.
۴. به لحاظ اجتماعی و فرهنگی غیر قابل قبول باشد.
اشخاصی که به اختلال های شخصیتی دچار هستند صفات شخصیتی ناسازگارانه دارند و این صفت ها ان قدر زرف و عمیق حکاکی شده اند که در برابر هرگونه تغییر و دگرگونی مقاومت می کنند.
در بیشتر مواقع این اشخاص گمان می کنند دیگران باید تغییر کنند تا با انها مطابقت داشته باشند و نه برعکس.
افراد مبتلا به اختلال های شخصیت خود و دنیا را به گونه ای تفسیر می کنند که برایشان به شدت ناراحت کننده است. یا توانایی انها را برای زندگی عادی از بین میبرد .
دکتر الهه مهرمنش
کلینیک تخصصی روان شناسی چشم انداز اینده