مهارت حل مساله چیست؟
حل مساله عبارت است از فرایند شناختی- رفتاری که توسط خود فرد هدایت می شود و فرد سعی می کند با کمک آن راه حل های موثر یا سازگارانه ای برای مسایل زندگی روزمره خویش پیدا کند.
به این ترتیب حل مساله یک فرایند آگاهانه، منطقی، تلاش بر و هدفمند است. حل مسایل مالی، مسایل شخصی (مثلا شناختی، هیجانی /عاطفی / رفتاری و سلامتی) بین فردی (مثلا زناشویی، خانوادگی) و مسایل اجتماعی (مثلا جرم و آسیب های اجتماعی ) همه مستلزم دانستن مهارت حل مساله است.
مساله می تواند ناشی از یک مشکل بیرونی باشد (مثل یک امتحان سخت) و یا از درون فرد نشات گرفته باشد (مثل اهداف، نیازها یا تعهدات شخصی).
مقابله با انواع مسایل چگونه است؟
مقابله ی سازگارانه به معنای دست یابی به حداکثر نتایج مثبت، نه تنها برای خود فرد که با کمترین آثار سو برای دیگران و نیز دست یابی به آثار مثبت نه تنها در کوتاه مدت که در دراز مدت است.
انواع مقابله: ۱. هیجان مدار۲. مساله مدار
به محض اینکه فرد مانع، ابهام، پیش بینی ناپذیری و در هر صورت مساله ای را که در مقابل وی قرار دارد به صورت یک معضل غیر قابل حل دید، انگیزه ی خویش را برای مقابله ی موثر از دست می دهد.
هدف ما از مقابله ی هیجان مدار مدیریت هیجان های ایجاد شده در اثر موقعیت استرس افرین است.
هر دو مقابله ی هیجان مدار و مساله مدارمی توانند به صورت موثر و غیر موثر باشند.
در مقابله ی مساله مدار گام نخست این است که فرد مشکل را به صورت یک مساله ببیند. این روش گام هایی دارد:
گام اول: تعریف و فرمول بندی مساله
گام دوم: تولید، خلق و پیدا کردن راه حل های متعدد و متفاوت
گام سوم: ارزیابی سود و زیان و معایب و محاسن راه حل ها و انتخاب از بین راه حل ها
گام چهارم: ارزیابی آثار و پیامدهای راه حل و تعیین اثربخشی راه حل انتخاب شده
